Dynastia jagiellonów w polsce

PANORAMA DZIEJÓW JEDNEJ Z NAJPOTĘŻNIEJSZYCH DYNASTII przeciętnieWIECZNEJ I NOWOŻYTNEJ EUROPY! Książka: - ukazuje pogmatwane dzieje dynastii Jagiellonów w Polsce, - pokazuje wyniki najnowszych badań nad dynastią Jagiellonów i państw znajdujących się w ich władaniu, - szczegółowo opisuje stosunek Jagiellonów do takich zagadnień, jak religijność, wykształcenie, praca, pożywienie, wypoczynek i rozrywki, - demonstruje życie dworu jagiellońskiego w czasach jego politycznej i kulturalnej świetności, przedstawia struktury władzy państwa polskiego i funkcje najważniejszych urzędników państwowych od końca XIV do ostatnich dziesięcioleci XVI wieku, - mieści biogramy wszelkich przedstawicieli dynastii jagiellońskiej. Autorka nad wyraz kompetentnie i na szerokim tle europejskim ukazała dokonania polityczne Jagiellonów, ich dwór i życie dworskie i rodzinne, wnosząc także mnóstwo szczegółowych ustaleń badawczych w tym zakresie. Wysokie walory pracy siostry Urszuli Borkowskiej OSU i jej przepiękna polszczyzna, a także przezroczysty wykład powodują, iż będą z niej korzystać badacze (mediewiści i nowożytnicy przeróżnych dziedzin),na dodatek studenci kierunków humanistycznych i miłośnicy historii. (Prof. Dr hab. Krzysztof Ożóg, Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego) Zygmuntowi Augustowi, który wydawał krocie na materiały, a także na szyte dla niego stroje, garderoby mógł pozazdrościć niejeden renesansowy władca. Mimo to współczesne o nim opinie podkreślają, że na co dzień „król ubiera się skromnie”. Legat papieski Bernard Bongiovanni, autor tej opinii, dodał, iż król „ma przeróżne stroje węgierskie, włoskie, ze złotogłowiu i sukna zarówno na lato, jak i na zimę. Te ostatnie podszyte są sobolami, rysiami i czarnymi lisami. Ich koszt można obliczyć na około 80 000 skudów. (...) Odwiedzającym króla posłom obcych władców, także legatom papieskim przybywającym do Polski dość niejednokrotnie w 2. Połowie XVI wieku, Zygmunt August prezentował się niemal zawsze w strojach koloru czarnego albo szarego. Ten jego zwyczaj obrósł legendą, którą zanotował wysłannik papieża, Juliusz Ruggieri, w swoim sprawozdaniu z 1568 roku: „Od młodości [król] lubił ubierać się bogato i kolorowo. Miał zróżnicowane stroje, typowo włoskie i węgierskie. Dziś ubiera się skromnie w długie szaty i na czarno mimo,mnóstwo bogatych ubiorów. To,nawet swoje komnaty kazał wybić czarnymi suknami, przypisują jedni żałobie po ukochanej żonie Barbarze, inni smutkowi z powodu utraty Połocka, zabranego poprzez Moskwę. (Fragment tekstu)