Z powstaniem kaliskiego obrazu św. Józefa jednoczy się niezwykła historia. Niejaki Stobienia, złożony ciężką chorobą, cierpiał bardzo i nie posiadając już żadnej nadziei, prosił Boga o zakończenie cierpień. Zwrócił się do św.
Józefa, patrona dobrej śmierci. Następnej nocy przyszedł do niego sędziwy starzec, w którym mężczyzna rozpoznał właśnie św. Józefa. Przybysz powiedział do chorego: „Wyzdrowiejesz, gdy każesz namalować́ obraz Świętej Rodziny z napisem «Idźcie do Józefa» i ofiarujesz go kolegiacie kaliskiej".
Chory wypełnił ten nakaz. W chwili gdy ujrzał namalowany wizerunek i ucałował go, został w całości uzdrowiony. Obraz umieszczono w kolegiacie, a przybywający do niej wierni doznawali od samego początku różnorodnych łask i cudów za wstawiennictwem św.
Józefa. Druga część Cudów Świętego Józefa zawiera ponad siedemdziesiąt świadectw i kilkadziesiąt podziękowań, w których wierni z całego kraju wyrazili wdzięczność za zróżnicowane cudowne wydarzenia, jakie spotkały ich dzięki wstawiennictwu oblubieńca Matki Bożej.
Opisane historie pokazują, iż nie ma takich trudności, z których Pan Bóg nie mógłby wyprowadzić człowieka. Do świadectw i podziękowań dołączono także akty zawierzenia. Pozwalają one jeszcze wyraźniej dojrzeć, jak nieprzeciętnego orędownika otrzymali ludzie w osobie św.
Józefa.
