Książka demonstruje kompleksowe opracowanie zagadnień dotyczących pieczy naprzemiennej w polskiej nauce prawa. Instytucja ta jest nad wyraz ważna z punktu widzenia praktyki prawa, ma rozmiar krajowy i międzynarodowy.
Autorka dokonała inwentaryzacji rozwiązań przewidzianych w zagranicznych porządkach prawnych, przeanalizowała ich podstawowe założenia, zasady wykorzystywania, a także występujące podobieństwa i różnice, a następnie zweryfikowała polskie regulacje i praktykę orzeczniczą w tym zakresie. Przedstawiła na dodatek doświadczenia amerykańskie dotyczące pieczy naprzemiennej i wyniki badań australijskich, a także rozwój prawa krajów europejskich w tym przedmiocie. Istotnie ciekawe dla czytelników będzie omówienie relacji pieczy naprzemiennej z kontaktami z dzieckiem oraz realizacją obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka.
Szczegółowa analiza prawna została poparta bogatym orzecznictwem, stanowiskami doktryny, organizacji międzynarodowych i pozarządowych, a także danymi statystycznymi. W rozważaniach odwołano się do poglądów prezentowanych poprzez polskich i zagranicznych przedstawicieli nauki i praktyków: sędziów, mediatorów, lekarzy, psychologów, socjologów, pedagogów, wreszcie samych zainteresowanych – dzieci i ich rodziców.
Publikacja jest asygnowana dla adwokatów, radców prawnych, sędziów, pracowników instytucji wspierających rodzinę, mediatorów, a także pracowników naukowych zajmujących się omawianą motywem.
