"Ziemia, planeta ludzi" jest powieścią francuskiego pisarza Antoineʼa de Saint-Exupéryʼego, autora minimalnego Księcia.
Wydana po raz pierwszy w 1939 roku powieść należy do światowego kanonu literatury ładnej. Składa się z ośmiu opowieści (Linia, Koledzy, Samolot, Samolot i planeta, Oaza, Na pustyni, W sercu pustyni, Ludzie), w których autor powraca do swych osobistych doświadczeń pilota w prekursorskich czasach lotnictwa na najtrudniejszych szlakach nad Saharą, Amazonką czy Andami.
Opowieści, połączone za sobą jak kartki z pamiętnika, mówią o niezłomnej postawie pisarza i zaprzyjaźnionych z nim pilotów w czasach, kiedy niedoskonałość sprzętów skazywała ich na nieustającą walkę o przetrwanie. Ale Ziemia, planeta ludzi to więcej niżeli pasjonująca powieść o pierwszych lotnikach. Mówi ona przeważnie o tym, w jaki sposób odwieczna walka z naturą otwiera przed człowiekiem drogę do poznania samego siebie i do mądrości. Czasopismo „National Geographic Adventure” umieściło "Ziemię, planetę ludzi"na liście 100 najciekawszych książek przygodowych wszech czasów.
Lektura w szkole przeciętnej.
