W polskiej literaturze brakuje kompleksowego opracowania zagadnienia nadużycia prawa w prawie administracyjnym w szerokiej i wieloaspektowej perspektywie. Skutkiem tego stanu nauki jest dość chaotyczne i przypadkowe używanie tej konstrukcji w praktyce użytkowania prawa administracyjnego. Ewidentny jest brak optymalnej porządkującej bazy teoretycznej.
Prezentowana monografia ma na celu wypełnienie tej luki. Opiera się na trzech filarach badawczych. Pierwszym jest próba stworzenia „podbudowy pojęciowej”, w postaci spójnej koncepcji wyjaśniającej istotę konstrukcji nadużycia prawa w prawie administracyjnym. Drugim elementem badań jest analiza użycia konstrukcji nadużycia prawa w prawie administracyjnym pod kątem podstaw prawnych, zakresu zastosowania, uwarunkowań aksjologicznych i skutków prawnych. Zwieńczeniem monografii jest trzeci filar – ustalenie jaką „wartość dodaną” przynosi budowa nadużycia prawa w prawie administracyjnym: czy jest to tylko przedmiot atrakcyjnych dociekań naukowych, bez przełożenia funkcjonalnego, czy może ozdobnik retoryczny wykorzystywany w dyskursie prawnym, czy jest to rzeczywiście funkcjonujący instrument prawny, pomagający rozstrzygać realne problemy pojawiające się w praktyce stosowania prawa administracyjnego?
