Życie Ody to nic innego jak przeplatające się epizody szaleństwa bez konsekwencji i depresji prowadzącej jedynie do upadku.
To wszystko pod płachtą, ukryte i schowane przez światem. Bo wstyd... Uśmiech na twarzy, radość, spełnienie, akceptacja i świadomość w kontrze do naiwności, lekkomyślności, kłamstw i autoagresji. Pragnienie stabilności, bezpieczeństwa, a także akceptacji i obecności. Tego desperacko szuka żeby móc "należycie żyć". Niejednokrotnie jednak doszukuje się tego na siłę, choćby w sytuacjach gdzie nie ma na to najmniejszych szans.
Cała powieść została zainspirowana życiem zwykłej dziewczyny posiadającej pasje i marzenia,, a także pokaźny bagaż doświadczeń. Dziewczyny która trochę mocniej czuje, intensywniej przeżywa, głośniej się śmieje i częściej płacze. Życie z zaburzeniami psychicznymi - ChAD - choroba afektywno dwubiegunowa - nie jest proste, bez względu na to czy sami tego doświadczamy czy także jesteśmy w otoczeniu takiej osoby.
Każdy z nas ma ulepszone i gorsze dni. Każdy ma prawo czuć, przeżywać i doświadczać.
To dopiero początek. Do przebycia pozostało jeszcze niemało drogi, na końcu której czeka upragnione "dobre życie".
Nazywajmy to prostymi słowami...
