Czynniki lokalizacji morskich farm wiatrowych

Zainteresowanie energią wiatru, a także ergonomiczne jej wykorzystanie występuje od zarania cywilizacji. Pierwszym znanym i wiarygodnie udokumentowanym sposobem było napędzanie łodzi poprzez Egipcjan około 3200 roku p.n.e. Istnieje także zapis w Kodeksie Hammurabiego z XVIII wieku p.n.e. Wskazujący, iż wiatraki mogły być w starożytnym Babilonie użytkowane do pompowania wody i nawadniania pól uprawnych1. Interesujący projekt urządzenia napędzanego wiatrem pochodzi z prac Herona z Aleksandrii z I wieku n.e. Był to prosty instrument piszczałkowy. Za wynalazców wiatraków do mielenia ziarna uważa się Persów. Pierwsze tego typu młyny zostały opisane w X wieku n.e. Poprzez perskiego według niektórych źródeł arabskiego pisarza i geografa Estakhriego jako powszechnie używane w Chorasanie (dzisiejszy wschodni Iran i zachodni Afganistan). Przełomowa metoda mielenia ziaren na mąkę trafiła do Europy dzięki krzyżowcom i była rozwijana aż do 1763 roku, gdy James Watt zmodernizował silnik parowy Thomasa Newcomena. Data ta symbolicznie rozpoczęła erę pary, a węgiel i kolejno ropa naftowa wyparły wiatr jako główne źródło energii w gospodarce (Hills, 1996; Mathew, 2006). Tytuł Czynniki lokalizacji morskich farm wiatrowych.. Autor Piotr Biniek Wydawnictwo Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego EAN 9788379727063 ISBN 9788379727063 Kategoria Literatura, Ekonomia liczba stron 213 Format 173x244 mm Rok wydania 2024 Oprawa broszurowa