Sukcesy globalizacji, liberalizacji i integracji w pierwszych latach XXI wieku mogły wskazywać na to, że problem kryzysów, powszechnych jeszcze w poprzednim dziesięcioleciu, odszedł do przeszłości. Ostatni wielki, światowy kryzys finansowy ponownie jednak zwrócił uwagę na problematykę kryzysów walutowych, bankowych i zadłużeniowych.
Celem niniejszej publikacji jest zapoznanie Czytelnika z:
teoretycznymi aspektami kryzysów walutowych, bankowych, a także zadłużeniowych,
wskaźnikami wyprzedzającymi kryzysy,
użytecznymi doświadczeniami krajów dotkniętych ich zróżnicowanymi odmianami,
konsekwencjami gospodarczymi i politycznymi kryzysów,
problemem efektywności rynku walutowego,
metodami identyfikowania presji rynkowej,
wyzwaniami modelowania kursów walutowych.
Doświadczenia krajów dotkniętych kryzysem sugerują, że są one pochodną obszernej zmiany - liberalizacji, integracji, reform mających charakter polityczny czy ekonomiczny, zmiany stosunków społecznych, deregulacji sektora finansowego - prowadzącej do pożądanych rezultatów, ale i stwarzającej świeże, nieznane zagrożenia o nieoczekiwanej skali. Wydaje się, iż wstrząsy kryzysowe karzą za błędy w polityce gospodarczej, fiskalnej, pieniężnej, nieprzemyślane zobowiązania publiczne, nieefektywną absorpcję napływu kapitału, niezrównoważenie programów reform. Konsekwencje kryzysów wzmacniane są przez globalizację, liberalizację, innowacje finansowe oraz integrację rynków światowych.
Dekadę lat 90. XX wieku nazywa się dekadą kryzysów walutowych, pierwszą dekadę następnego można mianować dekadą kryzysów bankowych, być może obecną - kryzysów zadłużeniowych. Jako iż kryzysy najprawdopodobniej pozostaną immanentną cechą naszego życia, to wydaje się, że warto zapoznać się z koncepcjami teoretycznymi, a także międzynarodowymi, w tym polskimi, doświadczeniami funkcjonalnymi z nimi związanymi.
