Historia budynków przy ul. Gołębiej 14-20, stanowiących dziś główną siedzibę Wydziału Polonistyki UJ, jest fascynująca od samego początku i idealnie obrazuje, niczym w pigułce, dzieje Krakowa. Teren, należący we wczesnej fazie lokacyjnej do gminy żydowskiej, zaczął zmieniać swą przynależność wraz z działalnością Akademii Krakowskiej.
Przy bezimiennej ulicy, następnie zwanej Garncarską, zmodyfikowanej później na Gołębią znalazły pokój dwie bursy: Sysyniusza i Stamigielska, wyśmienite drukarnie Hieronima Wietora i Jana Januszowskiego, domy czynszowe, w których mieszkali różni skromni i bardziej zasadniczy lokatorzy (jak nawet Tadeusz Ajdukiewicz), czasowo mieścił się Konsulat Czechosłowacji, a poprzez dłuższy czas Instytut techniczny.
Wreszcie po I wojnie światowej gmachy sukcesywnie zaczęli przejmować filologowie z Uniwersytetu. W dwudziestoleciu międzywojennym pokój znalazło tutaj Studium Słowiańskie, a po II wojnie polonistyka i cz ęściowo inne filologie.
Książka została napisana została nadzwyczajnym, barwnym i zajmującym językiem, przynosząc szczególnie sugestywny A ikiobraz nie tylko zmian, jakie zachodziły w ciągu wieków w rejonie ul. Gołębiej, ale i świetnie przedstawiając kontekst owych przekształceń, równocześnie w aspekcie przemian politycznych, jak również kulturowych i obyczajowych.
z recenzji prof. Dr. Hab.
