W niniejszej książce Torsten Passie pisze o użytkowaniu MDMA i innych entaktogenów jako farmakologicznego dodatku do psychoterapii. Przedstawia historię terapeutycznego stosowania tych substancji i analizuje osobiste doświadczenia pacjentów, którzy uczestniczyli w grupowych sesjach z ich zastosowaniem.
prezentuje również podstawowe dane na temat neurobiologicznych i psychoduchowych elementów tych przeżyć. Słowo entaktogen odnosi się do substancji pozwalających,,dotknąć wnętrza" i pochodzi od wyrazów en (po grecku wnętrze), tactus (po łacinie dotyk), a także gen (po grecku kreować).
Środki psychoaktywne należące do tej kategorii obniżają niepokój i zwiększają zaufanie, samoakceptację, a także otwartość i ułatwiają dostęp do skomplikowanych wspomnień, przez co pomagają w wywołaniu transformującego uzdrowienia.
Terapeuci z powodzeniem używali MDMA w swojej praktyce, lecz w 1985 roku substancja ta została zdelegalizowana. Od tamtego czasu podjęto mnóstwo wysiłków, by przeprowadzić promowane przez rząd naukowe badania nad jej terapeutycznym potencjałem.
Niedawno udało się wykazać sprawność terapii z zastosowaniem MDMA głównie w leczeniu pacjentów z bronicznym i niepodatnym na leczenie zespołem stresu pourazowego. Polskie wydanie zostało powiększone o artykuł The early use of MDMA ('Ecstasy') in psychotherapy (1977-1985), a także zaktualizowane i uzupełnione poprzez autora.
