Celem prezentowanego opracowania jest analiza w głównej mierze występujących sofizmatów, zwanych także chwytami erystycznymi. Mimo że sofizmaty konwencjonalnie uznawane są za błędy argumentacyjne, w życiu powszednim bywają użytkowane i instynktownie oceniane jako poprawne.
dużo osób nie zdaje sobie sprawy, na jakie manowce sprowadzić może bezrefleksyjne sięganie do takich argumentów, jak ad hominem czy ad ignorantiam. Dopiero pokazanie struktury argumentu, wskazanie jego ukrytych przesłanek, dobranie odpowiednich przykładów, odkrycie wątpliwych czy fałszywych wniosków, do których prowadzi, jest sposobem wyjaśnienia, dlaczego argument wyglądający na poprawny wcale poprawny nie jest.
Należy przy tym odróżnić poprawność argumentu (zgodność z zasadami logiki, prawdą i uczciwością) od wydajności argumentu. Argument efektywny to taki, który przekonał drugą stronę. Taki na przykład może być argument ad baculum, groźbą wymuszający zgodę przeciwnika.
Skuteczny, ale nieuczciwy. Książka ma za zadanie pokazać, dlaczego każdy, kto chce uczciwie dyskutować, nie powinien posługiwać się sofizmatami. Omawianie sofizmatów w niniejszej pracy przebiega wedle następującego wzoru: definicja sofizmatu, schemat jego struktury i współczesne przykłady wykorzystania wraz z krótką analizą.
Sofizmaty zostały podzielane na grupy (zawarte w odpowiadających podziałowi rozdziałach). Przedstawiony w książce zestaw nie wyczerpuje pełnego zbioru sofizmatów, że jest to zbiór otwarty. Zaprezentowane przykłady należą do tych głównie wykorzystywanych i najszczególniej zasadniczych w trakcie dyskusji.
