Oto powszechnie przyjęty obraz pisarza: samotny wilk, zmagający się z trudami swego zawodu, siedzi przed ekranem notebooka, wpatruje się w pustą stronę i czeka na natchnienie. W wersji bardziej realnej siada przed tą stroną regularnie, codziennie o podobnej porze, by pokryć ją odpowiednią, ustaloną wcześniej z samym sobą liczbą słów, które następnie polikwiduje, poprawi, zmieni i wygładzi. Nad wyraz jednak pisarz sam odkrywa tajniki swojego zawodu i wręcz ujmą są dla niego kursy pisarskie...
Zaraz, zaraz. Czyż nie istnieją szkoły, choćby wyższe, kształcące malarzy, rzeźbiarzy, muzyków, tancerzy, kompozytorów, reżyserów i aktorów? Ależ tak, funkcjonują i z powodzeniem wychowują kolejne pokolenia artystów. Powieściopisarz także jest artystą. Czy zatem nie nazbyt pochopnie odmawiamy mu prawa do nauki twórczego pisania? Powołanie do bycia pisarzem, rzecz jasna, trzeba mieć własne. Umiejętności wyszukiwania tematów, budowania fabuły, pisania dialogów i właściwego wykorzystania słów - tego wszelkiego można się nauczyć.
Książka łączy wskazówki warsztatowe i psychologiczne. Dowiesz się, jak pisać, lecz też jak walczyć z blokadami, znaleźć motywację i wygospodarować czas. Tylko holistyczne podejście do twórczości gwarantuje, że doprowadzisz powieść od pierwszej myśli do ostatniej kropki.
Joanna Wrycza-Bekier — doktor nauk humanistycznych, absolwentka filologii polskiej i germańskiej. Jest autorką 7 książek odsłaniających tajniki pisania, w tym bestsellera Magia słów. Jak pisać teksty, które porwą tłumy (Onepress, 2014 i 2018). Pod pseudonimem Emilia Becker opublikowała 8 książek beletrystycznych, z zasady dla dzieci i młodzieży, m.in. Marcel i czas, Siedem kolorów wspomnień, Pamiętniki marzeń, Szklanka z koszyczkiem. Jej blog Poradnik Pisania (http://poradnikpisania.pl) ma kilka tysięcy czytelników, których łączy pasja pisania.