W publikacji autor bada części myślenia o wychowaniu i kształceniu w poezji epickiej, lirycznej i dramatycznej, w prawodawstwie, badaniach natury, sofistyce i filozofii starożytnej Grecji. Analizą obejmuje około 800 lat (od okresu archaicznego po hellenistyczny) rozwoju myśli pedagogicznej i omawia dorobek blisko 50 myślicieli z tego okresu.
Oryginalność tej książki ma kilka widocznych rozmiarów. Po pierwsze współczesna polska literatura pedagogiczna nie posiada monografii łączącej w sobie analizę odnalezionych, wydobytych z zapomnienia fragmentów tekstów greckich, ich tłumaczenia, a także pedagogicznej, lecz także historyczno-filozoficznej, interpretacji.
Po wtóre analizowana praca jest syntezą jednego autora długiej perspektywy czasowej, co w kontekście raczej dominujących narracji fragmentarycznych jest także znacznym osiągnięciem Autora. Nowożytna polska pedagogika w kolejnych odsłonach swego rozwoju za każdym razem sięgała po tradycje wspólne całej kulturalnej Europie.
Przywołanie w dobie postmodernizmu źródeł naszej - europejskiej - kultury jest nie tylko uzasadnieniem obecności polskiej humanistyki w jej obrębie, lecz także asumptem do współczesnego odczytania przesłania mistrzów antyku.
Z recenzji prof. Nadzw. Dr. Hab. Sławomira Sztobryna Akademia technologiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
