W publikacji pozostały poruszone najważniejsze dylematy, jakie dziś wiążą się z szeroko rozumianym światem pracy. W swych rozważaniach autorzy koncentrują się m.in. Na zagadnieniach dotyczących rozmaitych form partycypacji pracowniczej. Mimo iż na gruncie dyskursu neoliberalnego za główny cel funkcjonowania przedsiębiorstwa ceniono generowanie zysku, a wszelką intensywność prospołeczną traktowano jako zbędną, to okazuje się, iż ta wizja działalności gospodarczej jest nazbyt uproszczona. Pojawia się coraz więcej dowodów, że istnieje koherencja między podmiotowym traktowaniem pracowników, włączaniem ich w decyzje podejmowane przez firmę a osiągnięciami przedsiębiorstwa. Sama partycypacja zaś pozostaje kolejną próbą realizacji w życiu społecznym wartości, które są głęboko zakorzenione w kulturze Zachodu.
Przedmiotem zainteresowania autorów stały się formy reprezentacji pracowniczej. Nacisk położony pozostał na funkcjonowanie związków zawodowych w realiach charakterystycznych dla współczesnej rzeczywistości rynkowej. Porusza się ponadto zagadnienia związane z pracą, zarządzaniem, użyciem innowacyjnych technologii w świecie przedsiębiorstw ‒ jak pogodzić ludzkie zapotrzebowania, związane m.in. Z bezpieczeństwem, pragnieniem bliskości, współpracy, z napięciem generowanym przez mechanizmy rynkowe. Aby sprawnie rywalizować ze sobą producenta muszą być coraz bardziej rozciągliwe, skłonne do podejmowania szybkich decyzji. Gdzie w tym wszystkim miejsce dla człowieka, dla jego podmiotowości, dla humanizacji stosunków pracy?
Przedmiotem zainteresowania autorów stały się formy reprezentacji pracowniczej. Nacisk położony pozostał na funkcjonowanie związków zawodowych w realiach charakterystycznych dla współczesnej rzeczywistości rynkowej. Porusza się ponadto zagadnienia związane z pracą, zarządzaniem, użyciem innowacyjnych technologii w świecie przedsiębiorstw ‒ jak pogodzić ludzkie zapotrzebowania, związane m.in. Z bezpieczeństwem, pragnieniem bliskości, współpracy, z napięciem generowanym przez mechanizmy rynkowe. Aby sprawnie rywalizować ze sobą producenta muszą być coraz bardziej rozciągliwe, skłonne do podejmowania szybkich decyzji. Gdzie w tym wszystkim miejsce dla człowieka, dla jego podmiotowości, dla humanizacji stosunków pracy?
