Pieśń ostatniego minstrela: opowieść o zakazanej miłości i waśniach klanowych Zanurz się w XVI-wiecznej Szkocji za sprawą narracji poetyckiej Waltera Scotta w "Pieśni ostatniego minstrela", wydanej w 1805 roku.
Ta epicka opowieść, podzielona na sześć pieśni, uwydatnia się niezwykłą konstrukcją. Akcja rozgrywa się w połowie XVI wieku, a historia jest przedstawiana jako pieśń śpiewana przez starzejącego się minstrela pod koniec XVII wieku.
Minstrel, szukając schronienia w zamku Newark, opowiada gospodyni, księżnej Buccleuch, i jej damom historię o dawnej waśni granicznej. W centrum opowieści znajduje się Lady Margaret Scott z Buccleuch, znana jako "Kwiat Teviot", zakochana w baronie Henry'm z Cranstoun.
Niestety, pomiędzy ich rodami – Scottów i Kerów – tli się odwieczna nienawiść. Konflikt ten pogłębia morderstwo ojca Lady Margaret, Sir Waltera Scotta z Buccleuch, dokonane przez klan Kerów. Wdowa po Sir Walterze, matka Lady Margaret, kierowana żalem i nienawiścią do Kerów, nad wyraz sprzeciwia się związkowi córki z Henry'm.
Jednak odwaga Henry'ego, który ratuje młodego syna wdowy z niewoli, zmienia jej nastawienie i prowadzi do upragnionego pojednania, a tragiczna waśń kończy się triumfem miłości. "Pieśń ostatniego minstrela" to nie tylko wciągająca historia o miłości, honorze i odwadze,w dodatku niezwykłe dzieło literackie, które przenosi czytelnika w realia historycznej Szkocji i prezentuje tło konfliktu klanowego.
Poemat zniewala bogatym językiem, plastycznymi opisami i kolorowymi postaciami, a całość okraszona jest nutą melancholii i refleksji nad przemijaniem.
