Część druga podręcznika „Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1" dotyczy obliczania elementów konstrukcyjnych i połączeń występujących w stropach i pomostach o konstrukcji stalowej.
Stropy międzykondygnacyjne, zwane też pośrednimi, służą do poziomego rozdzielenia poszczególnych kondygnacji w budynkach wielopiętrowych. Tworzą one tzw. Układ grawitacyjny budynku, asygnowany do przenoszenia obciążeń pionowych (grawitacyjnych), czyli ciężaru własnego konstrukcji, i obciążeń użytkowych.
Przyjmuje się, że obciążenia poziome, z zasady od działania wiatru na budynek, przenoszone są przez układ stężający w postaci ścian usztywniających, trzonów, tężników kratowych [7, 24]. Stalowe stropy pośrednie występują najczęściej w budynkach magazynowych, ergonomiczności publicznej (muzea, archiwa), biurach, rzadziej w budynkach o przeznaczeniu mieszkaniowym.
Pomosty stalowe użytkowane są w celu stworzenia uzupełniającej kondygnacji na części powierzchni budynku lub zapewnienia dostępu do wyżej położonych instalacji czy maszyn w środku wysokich hal. Pomosty takie wykonywane są wzdłuż ścian budynku i wtedy nazywa się je antresolami.
W pomostach, do przenoszenia obciążeń na belki stalowe wykorzystywane są blachy żeberkowe albo ażurowe kratki pomostowe. W tej części podręcznika opisano pokrótce zasady kształtowania i obliczania podstawowych składników konstrukcyjnych stropów i pomostów stalowych: belek drugorzędnych, podciągów i słupów oraz ich połączeń, ilustrując je niedługimi przykładami obliczeniowymi.
Na zakończenie przedstawiono dwa kompletne przykłady projektów budowlanych i wykonawczych stropu pośredniego oraz pomostu stalowego.
