"Palmiry - miejsce masowych hitlerowskich egzekucji polskich elit społecznych i intelektualnych. Trafiali tam ludzie uznani za ",wrogów Rzeszy", i ",politycznie niepewni", - osadzeni na Pawiaku i w więzieniu na Rakowieckiej, w areszcie śledczym na Daniłowiczowskiej, w celach siedziby gestapo w alei Szucha, charakterystycznani do zbiorowych ulicznych egzekucji, których nie dawało się utrzymać w tajemnicy.
W palmirskim lesie zatrzymywały się ",budy", wyładowane ludźmi. Ofiarom krępowano ręce i zasłaniano oczy. Pędzono grupami na polanę i ustawiano nad wykopanymi dołami. Oddawano salwę z broni maszynowej, rannych dobijano kolejnymi strzałami.
często grzebano ludzi żywcem. Zapełnione doły Niemcy przysypywali ziemią, maskowali ściółką i sadzili młode sosny. Palmirska ziemia miała nigdy nie zdradzić swojej tajemnicy. Jak Niemcy między grudniem 1939 roku a lipcem 1941 roku stworzyli małą fabrykę śmierci$700 Po co leśniczy wbijali łuski pocisków w drzewa$701 Czy komukolwiek udało się uciec z transportu do Palmir$702 W jaki sposób skazani próbowali powiedzieć światu o zbrodni w Palmirach$703 Dlaczego po dziś dzień ludzie bezskutecznie szukają tam swoich najbliższych$704 Opowieść o miejscu, które nadal skrywa tajemnice.
Opowieść, która przywraca pamięć ofiarom. Wstrząsające dowody martyrologii Polski, jakich świadkiem byłem w Palmirach, przekraczają wszystkie moje dotychczasowe wyobrażenia o zbrodniach niemieckich. Emil Bösch, delegat Międzynarodowego Czerwonego Krzyża Mariusz Nowik - dziennikarz z zawodu, historyk z wykształcenia i zamiłowania.
Związany z TVN24, prowadzi autorską rubrykę w ",Newsweeku Historia",, publikował także m.in. W ",Przekroju",, ",Gazecie Wyborczej", i ",Dzienniku Gazecie Prawnej",. Autor książki ",Zagłada Żydów na ziemi łomżyńskiej",.
Każdy dzień inicjuje od sprawdzenia newsów, a kończy na przeglądaniu archiwalnej prasy. Amator ruin i ruder, kolekcjoner szpargałów, bibelotów i woluminów.
