W 1935 roku w niemieckich wojskach lądowych przystąpiono do tworzenia Sturmartillerie - jednostek artylerii szturmowej złożonych z oddziałów wozów pancernych i piechoty, zdolnych do przełamywania nieprzyjacielskich umocnień.
Na ich zapotrzebowania powstały wozy bojowe cechujące się niską sylwetką i silnym opancerzeniem czołowym, które były nadzwyczajnym typem broni do wspierania oddziałów niemieckiej piechoty i niszczenia dział, gniazd broni maszynowej, a także bunkrów przeciwnika.
Thomas Anderson demonstruje szczegółowo dzieje niemieckiej artylerii szturmowej, która zadebiutowała bojowo w kampanii francuskiej w 1940 roku, a następnie przeszła prawdziwy test ogniowy na froncie wschodnim.
Opisuje opracowanie i rozwój samobieżnych dział szturmowych (StuG) i innych pojazdów pomocniczych używanych przez jednostki Sturmartillerie. Pokazuje ich charakterystykę techniczną oraz zmiany modernizacyjne.
Omawia również taktykę użytkowaną poprzez te formacje w najróżniejszych fazach wojny. Oto rzetelnie udokumentowana praca pokazująca rozwój i szlak bojowy najnowocześniejszych jak na swoje czasy formacji niemieckiej artylerii szturmowej.
Thomas Anderson jest znawcą niemieckiej broni pancernej z czasów drugiej wojny światowej i autorem poczytnych książek z dziedziny historii militarnej. W Wydawnictwie RM po polsku ukazały się jego monografie poświęcone znanym niemieckim czołgom: Tygrys (2017) i Pantera (2018), oraz oba tomy kompendium Niemiecka broń pancerna (2019-2020).
