Nadać naszemu „tu i teraz" sens i nadzieję potrafią tylko niektórzy. I właśnie im trzeba dziś dać wyraźny i konkretny głos. Józefa Hennelowa, Pani Ziuta. Każdy stały czytelnik „Tygodnika Powszechnego" wie, o kim mowa.
Opatrzność daje łaskę długiego życia tym, którzy mogą świadczyć o ludziach i sprawach pozornie należących do przeszłości, ale ważnych dla nas „tu i teraz". Oni są dla nas, współczesnych, bezcennymi świadkami epoki, gdy nieprzystępno było zachowywać przyzwoitość, kroczyć drogą rozsądku, lecz i prawdy, rozróżniać czas kompromisu od czasu świadectwa.
Dla całego środowiska inspirowanego duchem i spuścizną „Tygodnika Powszechnego" jest Pani Ziuta stałym i niezmiennym drogowskazem. Któż inny bowiem ogarnia dziś całe niemal dzieje czasopisma, które potrafiło zachować rolę jedynego, opozycyjnego ośrodka „między Łabą a Władywostokiem"? (ze wstępu Pawła Stachowiaka) Pani Józefa Hennelowa od lat zachwyca celnymi spostrzeżeniami i ostrym piórem, w ostatnim czasie głównie za sprawą felietonów na stronach Klubów „Tygodnika Powszechnego".
Ta książka jest tego najkorzystniejszym dowodem.Nadać naszemu „tu i dzisiaj" sens i nadzieję potrafią tylko niektórzy. I właśnie im trzeba dziś dać wyraźny i potężny głos. Józefa Hennelowa, Pani Ziuta. Każdy stały czytelnik „Tygodnika Powszechnego" wie, o kim mowa.
Opatrzność daje łaskę długiego życia tym, którzy mogą świadczyć o ludziach i sprawach pozornie należących do przeszłości, lecz ważnych dla nas „tu i dzisiaj". Oni są dla nas, współczesnych, bezcennymi świadkami epoki, gdy nieprzystępno było zachowywać przyzwoitość, kroczyć drogą rozsądku, ale i prawdy, rozróżniać czas kompromisu od czasu świadectwa.
Dla całego środowiska inspirowanego duchem i spuścizną „Tygodnika Powszechnego" jest Pani Ziuta stałym i niezmiennym drogowskazem. Któż inny bowiem ogarnia dziś całe niemal dzieje czasopisma, które potrafiło zachować rolę jedynego, opozycyjnego ośrodka „między Łabą a Władywostokiem"? (ze wstępu Pawła Stachowiaka) Pani Józefa Hennelowa od lat oszałamia celnymi spostrzeżeniami i ostrym piórem, w ostatnim czasie przeważnie za sprawą felietonów na stronach Klubów „Tygodnika Powszechnego".
Ta książka jest tego najlepszym dowodem.
