Imponuje tu szczególna umiejętność wyważania sądów, powstrzymywania się od jednoznacznych konkluzji i rozstrzygnięć, rezygnacji ze stylistyki ataku, walki, agresji, co przekłada się bezpośrednio na sytuację szkolną i formuje realną szansę na przełamanie bariery potocznych uprzedzeń związanych z problemem płci społeczno-kulturowej, a w efekcie i szansę na przełamanie tych uprzedzeń wśród uczniów. Strategię działań, jaką oferuje się w tej pracy, można żeby nazwać w najogólniejszym sensie strategią zróżnicowanego rodzaju i typu działań rozbudzających i poszerzających przestrzeń uczniowskiej empatii; działań zaczynających pragnienie uważniejszego przyjrzenia się sobie i innym ludziom, prowadzących na skutek czego do niezgody na ograniczenie możliwości rozwojowych człowieka i wszelkie wykluczenia.
z recenzji prof. Dr hab. Grażyny Tomaszewskiej
Autorka raz po raz formułuje refleksje o randze edukacyjnych sporych idei i formie kunsztownych sentencji. Muszę przyznać, że nieczęsto zdarza mi się napotykać w rozprawach edukacyjnych (w obszarze polskiego dyskursu) tak zdecydowane, fundamentalnie ważne i tak zgrabnie skreślone myśli.Na własne oczy widzimy (w komentarzach i rysunkach dzieci) cykl dookreślania siebie, własnego światoodczucia, wizji rzeczywistości, które wyzwala dydaktycznie zaaranżowane spotkanie z literaturą. Dodajmy – literaturą z kręgu dawnego i współczesnego piśmiennictwa dla dzieci i młodzieży, a więc taką, której filozoficzny, formacyjny charakter bywa kwestionowany, zwłaszcza w konfrontacji z tym samym rozmiarem przypisywanym arcydziełom.
z recenzji dr. Hab. Witolda Bobińskiego
