Książka podzielona jest na sześć zasadniczych rozdziałów. W pierwszym zaprezentowano dotychczasowy stan badań. W drugim podsumowano najważniejsze koncepcje i metody konserwatorskie do około roku 1918. Ich przypomnienie ma bowiem znaczenie dla zrozumienia zjawisk występujących w okresie międzywojennym.
W rozdziale trzecim przybliżono najważniejsze uwarunkowania ochrony zabytków w II Rzeczypospolitej, czyli ściśle związane z działalnością konserwatorską struktury organizacyjne i podstawy prawne, postacie związane z ochroną i konserwacją zabytków, aspekty ekonomiczne, itp.
W rozdziale czwartym omówiono prace, artykuły i wypowiedzi o charakterze teoretycznym, natomiast w następnym najważniejsze i najmocniej charakterystyczne przykłady projektów, a także realizacji konserwatorskich. Zaznaczyć trzeba, iż rozdział ten po części ma charakter dość obfitego katalogu, który wydawał się niezbędny dla gruntownego opracowania tematu.
Zaprezentowane w nim przykłady, będące tylko wyborem spomiędzy licznych realizacji, są najszczególniej reprezentatywne dla zilustrowania omawianych problemów. W ostatnim - szóstym rozdziale dokonano podsumowania, wskazując na ważniejsze czynniki posiadające wpływ na teorię i praktykę konserwatorską w dobie dwudziestolecia międzywojennego, wzajemny stosunek pomiędzy głoszoną teorią a wykonywaną praktyką, stopniową ewolucję niektórych poglądów oraz znaczenie międzywojennej teorii i praktyki dla późniejszych dziejów polskiego konserwatorstwa.
W Podsumowaniu znalazło się w dodatku plastikowe porównanie polskiego konserwatorstwa okresu dwudziestolecia międzywojennego z ówczesnymi osiągnięciami innych krajów europejskich. Pokaźnym uzupełnieniem tekstu są ilustracje demonstrujące wygląd zabytków jako efekt prac restauratorskich.
