Pierwsze wydanie książki Elliota Aronsona powstało w 1970 roku. Od tamtej pory stale aktualizowany podręcznik Człowiek istota społeczna jest jedną z najważniejszych publikacji wprowadzających w obszar psychologii społecznej.
Elliot Aronson i Joshua Aronson prowadzą czytelnika poprzez najważniejsze zagadnienia psychologii społecznej. Definiują tę dyscyplinę jako naukowe badanie wpływu rzeczywistej, wyobrażonej albo założonej występowaniu innych na nasze myśli, emocje, przekonania i zachowania – i tego, w jaki sposób my wywieramy wpływ na innych.
Przybliżają zagadnienia poznania społecznego, uzasadniania własnego postępowania, konformizmu, wpływu mediów, a także zjawiska zachodzące w relacjach międzyludzkich: agresję, uprzedzenia, sympatię i miłość.
Przedstawiają konwencjonalne eksperymenty i najważniejsze odkrycia. Podręcznik wieńczy rozdział Psychologia społeczna jako nauka, w którym autorzy pokazują, w jaki sposób pytania o społeczne funkcjonowanie człowieka można przełożyć na język nauki i jak szukać na nie wiarygodnych odpowiedzi.
Czym różni się to wydanie od poprzednich? Joshua i ja od nowa przejrzeliśmy każdy rozdział, usuwając część badań i teorii, które były na topie parę lat wstecz, lecz nie wytrzymały próby czasu i replikacji.
Przeorganizowaliśmy i wygładziliśmy każdy rozdział, by po włączeniu nowego materiału jego narracja była przezroczysta. Stare badania zastąpiliśmy nowymi, które pozwalają nam rozumieć bieżące wydarzenia – na przykład to, jaki korzystny i niekorzystny wpływ na procesy decyzyjne wywiera internet, jak pojawienie się baniek informacyjnych i samopotwierdzających źródeł medialnych kształtuje spolaryzowane poglądy i zachowania naszych społeczeństw, jak wygląda emocjonalna ciemna strona bezustannych porównań społecznych realnych dzięki Facebookowi i jak powstają grupy terrorystyczne typu ISIS.
Jestem głęboko przekonany, że uaktualnianie książki nie oznacza zapotrzebowania usuwania ikonicznych historii o błędach naszego rządu w Wietnamie i Iraku czy informacji o tragediach w Jonestown, Columbine i Heaven’s Gate.
Daty tych wydarzeń są odległe, ale społeczno-psychologiczne lekcje, które z nich płyną, nie mają terminu ważności. Chcę, aby studenci zrozumieli, że to, co wydarzyło się wtedy, ma solidne odniesienie do tego, co dzieje się teraz.
Z tekstu
