Autor podejmuje tematykę wychowania chrześcijańskiego z perspektywy interdyscyplinarnej, wskazując na zagrożenia współczesności. Aspekty teologiczne, biblijne, filozoficzne, etyczne, pedagogiczne i psychologiczne – wzajemnie się dopełniają, stwarzając spójną całość.
Na kwestię wychowania chrześcijańskiego nie sposób patrzeć tylko w ujęciu pedagogiki, niezbędne są dyscypliny pomocnicze, uzupełniające teorię na temat istoty cyklu niepodzielnego rozwoju osobowościowego człowieka.
[…] W książce znajduje się sporo odwołań do doktryny chrześcijańskiej z postrzeganiem jej w ujęciu uniwersalistycznym. Warto przypomnieć, iż w kręgu kultury europejskiej chrześcijaństwo jest jej podstawowym filarem, dlatego taka perspektywa powinna być nie tylko uwzględniana, lecz niejako naturalnie ukazywana, w tym także w odniesieniu do problematyki wychowania.
Autor wskazuje przy tym na szczególną wartość myśli chrześcijańskiej i konieczność jej uwzględniania we współczesnych poszukiwaniach teleologii wychowania w perspektywie jego niepodzielnego charakteru. Fragment recenzji
