prezentujemy Czytelnikom książkę, będącą propozycją swoistej mapy paradygmatycznej. Ma ona charakter dezaktualizacji i aktualizacji kluczowych dla pedagogiki specjalnej zagadnień, a jej kompozycja wyznacza autorską wizję rozwoju naukowego tej dyscypliny.
Subiektywizm prezentowanego modelu związany jest zwykle z wyborami, jakich autor musiał dokonać w książce. Ów problem podjął od podstaw, próbując ustalić czym jest paradygmat i jakim ulega zmianom, przy jednoczesnym uwzględnieniu odmienności znaczenia tego terminu w innych subdyscyplinach edukacji.
W prezentowanej publikacji autor odniósł się do dorobku wspomnianych subdyscyplin. Podjął zadanie określenia miejsca i istoty paradygmatu w naukach humanistycznych. Odwołał się do poglądów Thomasa S. Kuhna, będącego inicjatorem dyskusji paradygmatycznej, a także do prac Zbigniewa Kwiecińskiego, Bogusława Śliwerskiego, Lecha Witkowskiego, Teresy Hejnickiej-Bezwińskiej, Bogusława Milerskiego, Joanny Rutkowiak, Krzysztofa Rubachy.
Autor musiał dokonać wyborów jeszcze w analizach dotyczących pedagogiki specjalnej. Wynikało to z tego, iż paradygmaty naukowe nie zawsze znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości rehabilitacyjnej lub posiadają w niej inny zakres, są inaczej określane albo rozumiane.
Amadeusz Krause podjął się pewnego uporządkowania teoretycznego tych kategorii.Treść książki przedstawiona została w trzech częściach zawierających po cztery rozdziały. Autor w części I demonstruje tło przeobrażeń paradygmatycznych związanych z niepełnosprawnością, w części II rozważa o ryzyku i dylematach tworzenia paradygmatów w pedagogice specjalnej, w części III najistotniej obszerniej treściowo przedstawia przemiany paradygmatyczne w pedagogice specjalnej, aktualne (nowe) paradygmaty upowszechniane w tej nauce i ich społeczne konsekwencje.
Treść książki zamyka zakończenie w którym Autor stara się odpowiedzieć na pytanie: co zmieniają paradygmaty w pedagogice specjalnej? Książka jest teoretyczną monografią współczesnych paradygmatów pedagogiki specjalnej.
………………………..[…] obszerny walor książki stanowi ujmowanie paradygmatów pedagogiki specjalnej w kontekście zmian społecznych i ideologicznych, które były skutkiem zmian, ogólnosystemowych w Polsce. Książka gromadzi syntetyczny obraz teorii i praktyki pedagogiki specjalnej w okresie przemian, prezentuje te jej aspekty, w których dokonały się humanistyczne przeobrażenia i te które są na te przeobrażenia wytrzymałe, pozorują je, stosują różnorodnego rodzaju społeczne kamuflaże i tkwią nadal w okowach starych paradygmatów.
Autor nadaje teoretycznym paradygmatom zasadniczą role w określaniu tożsamości pedagogiki specjalnej i wyznaczaniu kierunków jej rozwoju. […] z recenzji Prof. Nadzw. Dr hab. Aleksandry Maciarz Książka dostępna w wersji elektronicznej w następujących witrynach:
