‘Katedra Notre-Dame w Paryżu’ – powieść Wiktora Hugo znana w Polsce jeszcze pod tytułem „Dzwonnik z Notre-Dame", osadzona w czasach późnego przeciętniewiecza. Według słów samego autora, jest to „obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta".
Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Książka wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy destrukcyjnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości.
Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a choćby okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika. Książka została napisana pod wpływem odnalezienia przez autora greckiego napisu „ΑΝАΓΚΗ" („Przeznaczenie") na ścianie Katedry Notre-Dame.
(http://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_Marii_Panny_w_Paryżu).
