Książka Krzysztofa Macieja Kowalskiego pt. Artefakty jako źródła poznania (I wyd. Gdańsk 1993, II wyd. Zwiększone Gdańsk 1996), przygotowana w głównym zrębie ponad 20 lat temu (uzupełniona trzy lata później o nowe egzemplifikacje), ma charakter z zasady teoretyczny, ale wyjaśnia także mnóstwo zagadnień na podstawie obserwacji wybranych kategorii obiektów dawnej kultury materialnej.
Najważniejszym osiągnięciem naukowym tej rozprawy jest pogłębiona refleksja teoretyczna połączona z analizą metodologiczną i źródłoznawczą artefaktów jako uniwersalnej kategorii źródeł historycznych. Przedstawione w tej pracy klasyfikacje i ustalenia zostały przyjęte w polskiej literaturze przedmiotu.
Po wielu latach od pierwszego wydania, autor zdecydował się na przygotowanie edycji angielskiej, w tłumaczeniu Pawła Stachury z Instytutu Filologii Angielskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Publikacja celowo nie została zmodernizowana, ma ona w zamierzeniu autora zapoznać badaczy, działających w zagranicznych środowiskach historycznych, z realizacją projektu naukowego o aktualnym do dzisiaj znaczeniu poznawczym.
