Michał Wiśniewski w książce „Budowanie świata. Wokół twórczości Tomasza Mańkowskiego" nakreślił niezwykłe dzieje bohatera na tle losów polskiej architektury, wyjątkowo nieprzystępnych ze względu na polityczną historię naszego kraju.
Historia Tomasza Mańkowskiego to alternatywna historia polskiej architektury, która zdarzyła się naprawdę. Zaczynał w Krakowie w epoce Nowej Huty, lecz ominął go socrealizm. Uczył architektury mieszkaniowej, ale nie budował blokowisk, ale wręcz promował domki jednorodzinne. Był zza żelaznej kurtyny, lecz studiował u Louisa Kahna. Wcześnie odkrył postmodernizm, ale nigdy nie wyrzekł się modernizmu. A kiedy upadł PRL i wszyscy rzucili się w biznes, zaprosił przyjaciół z Polski i zagranicy do projektu eksperymentalnego ośrodka opiekuńczego – Wioski Dziecięcej. Fascynujący dorobek i postawa twórcy, który w każdych okolicznościach kreujeł architekturę głęboko humanistyczną i najlepszą możliwą w informacji warunkach.
Grzegorz Piątek
[…] wkład [Tomasza Mańkowskiego] w wychowanie pokoleń architektów i stanowcza dla polskiej architektury twórczość od lat domagały się podsumowania i rzetelnej prezentacji. Ponadto ja i wielu współpracowników, a także wychowanków Profesora nie wiedzieliśmy o Nim wszelkiego. Tę lukę wypełnia rewelacyjna książka pióra Michała Wiśniewskiego, systematyzująca zawodowe dokonania Tomasza Mańkowskiego, uzupełniona rewelacyjnym wstępem prof. Jacka Purchli, a także przejmującą relacją córki Profesora Ewy Mańkowskiej-Grin i jej męża Irka Grina, odsłaniającą tragiczne losy rodziny Eibenschützów. W czasie II wojny światowej uległ bowiem całkowitej zagładzie świat młodości Profesora, a on sam, cudem przeżywszy, stracił większość swej rodziny i szkolnych przyjaciół.
Gorąco polecam tę ważną historycznie i poruszającą publikację.
Krzysztof Ingarden
