„Chodźcie w światłości, tak długo, jak jest światłość” to powieść Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej.
Akcja powieści rozgrywa się w II wieku, za panowania rzymskiego imperatora Trojana, w środowisku pierwszych chrześcijan. Juwenaljusz, bogaty syryjski kupiec poprzez całe życie był poganinem, jednak prześladowania uczniów Jezusa budzą w nim pewne wątpliwości. Po śmierci trójki dzieci mężczyzna całą swoją miłość przelewa na jedynego żyjącego syna - Juljusza. Gdy ten kończy 15 lat ojciec wysyła go na nauki do filozofa. Wraz z Juljuszem uczy się jego przyjaciel Pamfil, który jednak przerywa naukę z powodu przeprowadzki. Dwa lata później chłopcy nieoczekiwanie spotykają się na ulicy. Okazuje się, iż Pamfil został chrześcijaninem. Jak ponowne spotkanie wpłynie na życie Juljusza?
Lew Tołstoj (1828-1910) - wybitny rosyjski pisarz i myśliciel. Jego utwory wywarły ogromny wpływ na literaturę światową, a poglądy na rozwój myśli etycznej pierwszej połowy XX wieku. Debiutował powieścią "Dzieciństwo" (1852), która wraz z "Latami chłopięcymi" (1854) i "Młodością" (1857) kreuje trylogię autobiograficzną. W latach 60. Stworzył jedno ze swych największych arcydzieł - "Wojnę i pokój". Stanowi ona rozległą panoramę rosyjskiego społeczeństwa doby napoleońskiej. Drugim najmocniej znanym utworem Tołstoja jest "Anna Karenina". Oprócz powieści autor pisał dużo opowiadań, utwory dramatyczne, a także zajmował się publicystyką polityczną.
