Zdolności do nauki języków obcych, należące do grupy specjalnych zdolności poznawczych,stanowią zespół cech, które spośród wszelkich czynników indywidualnych mają największą trafność prognostyczną co do wyniku nauki języka obcego.
Pojęcie zdolności językowej wywodzi się z psychologii cech indywidualnych i stanowi składnik szeroko definiowanego pojęcia ogólnej zdolności poznawczej, czyli inteligencji. Niemniej jednak zdolności językowe są częściowo niezależne od inteligencji, jak ponadto wykazują obfite zróżnicowanie ilościowe i jakościowe, jeżeli chodzi o ich obecność u poszczególnych osób.
Cel niniejszej pracy stanowi przedstawienie współczesnego stanu nauki na temat specjalnych zdolności językowych, a także omówienie wyników badania przeprowadzonego na 44 niezwykle uzdolnionych dorosłych uczniach języka obcego.
rezultatem tego jest zaproponowanie modelu zdolności językowych, uwzględniającego czynniki poznawcze i osobowościowe i definicji nieprzeciętnie uzdolnionego ucznia języka obcego. (fragment streszczenia)
