Zaufaj swemu sumieniu i podążaj drogą prawdy Przenikliwe, inspirujące i wymykające się schematom teksty o. Ludwika Wiśniewskiego OP. Normą moralności jest sumienie indywidualnego człowieka. Co jest korzystnem, a co złem, mówi mi ostatecznie sumienie, a nie proboszcz, biskup, papież.
Znakiem szczególnym zapisków o. Wiśniewskiego z lat 2008-2011 jest wezwanie do kierowania się w życiu sumieniem, równocześnie w wymiarze osobistym, rodzinnym, jak i społecznym, politycznym. Wrażliwość, gotowość wyjścia z pomocą, lecz też nieustępliwość, kiedy pojawia się krzywda, łamana jest godność, kiedy zniekształcana jest prawda – to charakterystyczne punkty jego głoszenia.
Legendarny dominikanin, opozycjonista antykomunistyczny, duszpasterz i wytrawny publicysta głosi chrześcijaństwo odwagi i odpowiedzialności. Teraz trzeba głośno powiedzieć: nadszedł czas uznania autonomii sumienia jednostkowego człowieka.
uznanie autonomii człowieka nie oznacza przyznania indywidualnemu człowiekowi prawa do dowolnego określania, co jest korzystnem, a co złem – oznacza jedynie zachwyt, że jest on wystarczająco poprzez Boga uposażony, żeby mógł odkryć (nie ustanowić, ale odkryć!), co jest prawidłowem, a co złem.
Nie oznacza także nieomylności rozstrzygnięć jednostkowego człowieka. Dynamizmy, w które człowiek został wyposażony, mogą być osłabione i człowiek może błądzić. Dlatego rozsądek i doświadczenie każą człowiekowi sprawdzać adekwatność swoich decyzji, co dokonuje się poprzez wsłuchiwanie się w świadectwo innych ludzi, a może z zasady w świadectwo Kościoła.
