prekursorska praca znanego amerykańskiego historyka i eseisty poświęcona wyjątkowemu budynkowi w Moskwie, gdzie zamieszkiwali wszyscy prominentni politycy najwyższych władz partii i rządu Związku Sowieckiego.
Autor opowiada dzieje komunistycznej władzy w Rosji przez pryzmat losów kolejnych generacji mieszkańców „Domu Władzy” wybudowanego w centralnym punkcie dzielnicy Błota w Moskwie. Trudno znaleźć lepszą perspektywę do opowiadania o kulisach życia sowieckich ludzi na świeczniku. Rzecz odkrywcza, idealnie napisana, która trafi do kanonów literatury sowietologicznej.
Autor z jednej strony pisze o procesach pokazowych i obfitej czystce, ale z drugiej sugeruje, iż jednym z powodów upadku rewolucji było wychowywanie dzieci rewolucjonistów na lekturach głęboko nierewolucyjnych. Sugeruje, iż słabością rewolucji bolszewickiej było to, iż nie kontrolowała rodziny.
