Autor przedstawia użyteczne możliwości uczenia młodzieży dobrostanu psychicznego i oporności, bazując na teoretycznych koncepcjach psychologii pozytywnej. Przedstawia współczesne badania na temat stanu psychospołecznego uczniów, nauczycieli i rodziców i stara się odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu polski system edukacji potrzebuje zmiany w kontekście wzmacniania zdrowia psychicznego jego podmiotów.
demonstruje genezę psychologii pozytywnej, ze szczególnym uwzględnieniem dwóch koncepcji: Martina Seligmana i Carol Dweck. Autor demonstruje jeszcze kilka, funkcjonalnych i zweryfikowanych empirycznie, modeli wdrożeniowych (m.in.: PERMA, stabilnej mądrości, włączania rodziców w działania na rzecz edukacji, przywództwa w kontekście szkolnym), które odpowiadają na pytanie, jak stwarzać niepodatność psychiczną wśród przeróżnych podmiotów systemu szkolnego; omawia założenia oraz wyniki własne dotyczące korelacji pomiędzy stylem atrybucji ucznia, jego przekonaniami na temat inteligencji a ocenami szkolnymi.
Książkę dopełnia przykładowy program szkoleniowy dla nauczycieli.
