Problemem badawczym monografii jest przywództwo polityczne Prezesa Rady Ministrów w Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 roku. Przywództwo polityczne znalazło się w ostatnich dekadach w głównym nurcie analiz politologicznych.
Badacze tego fenomenu dostrzegli jego funkcjonalność w wyjaśnianiu zachowań podmiotów w przestrzeni politycznej, a także przebiegających w niej procesów. Autor rozprawy nie ograniczył się wyłącznie do egzegezy przepisów prawnych, lecz oprócz nich wyeksponował także takie części, jak: osobowość premierów, ich umiejętności i kompetencje polityczne, a także szeroko pojęty kontekst sytuacyjny.
Wszystko uzupełnił analizą stylów przywództwa sprawowanego przez kolejnych szefów rządów. Wskazuje to na ambicję stworzenia dzieła interdyscyplinarnego, sięgającego nie tylko do ustaleń nauki prawa konstytucyjnego, ale także socjologii polityki oraz psychologii.
najczęściej jednak rozprawa ma charakter politologiczny, wnosząc niemało nowych wątków do badań nad systemami politycznymi, a także teorii demokratyzacji. Walorem pracy jest wszechstronna, oparta na podstawach teoretycznodoktrynalnych, analiza fenomenu przywództwa politycznego i wyprowadzenie szeregu uogólnień i wniosków.
Problemem badawczym monografii jest przywództwo polityczne Prezesa Rady Ministrów w Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 roku. Przywództwo polityczne znalazło się w ostatnich dekadach w głównym nurcie analiz politologicznych.
Badacze tego fenomenu dostrzegli jego użyteczność w wyjaśnianiu zachowań podmiotów w przestrzeni politycznej i przebiegających w niej procesów. Autor rozprawy nie ograniczył się wyłącznie do egzegezy przepisów prawnych, lecz oprócz nich wyeksponował także takie części, jak: osobowość premierów, ich umiejętności i kompetencje polityczne oraz szeroko pojęty kontekst sytuacyjny.
Wszystko uzupełnił analizą stylów przywództwa sprawowanego przez kolejnych szefów rządów. Wskazuje to na ambicję stworzenia dzieła interdyscyplinarnego, sięgającego nie tylko do ustaleń nauki prawa konstytucyjnego, lecz także socjologii polityki i psychologii.
z zasady jednak rozprawa ma charakter politologiczny, wnosząc sporo nowych wątków do badań nad systemami politycznymi, a także teorii demokratyzacji. Walorem pracy jest wszechstronna, oparta na podstawach teoretycznodoktrynalnych, analiza fenomenu przywództwa politycznego, a także wyprowadzenie szeregu uogólnień i wniosków.
