Monografia poświęcona jest gospodarce obronnej i celom polityki gospodarczo-obronnej i sposobom i narzędziom osiągania tych celów, w tym finansowania przedsięwzięć zaspokajających materialne potrzeby systemu obronnego państwa.
W monografii przedstawiono definicje polityki gospodarczo-obronnej, a także jej związki z polityką gospodarczą i polityką obronną państwa, stosowane przez nią narzędzia, jednocześnie bezpośrednie – nakazowe i administracyjne, a także pośrednie – parametryczne i ekonomiczne.
Ukazano ponadto znaczenie gospodarki obronnej dla cyklu pobudzania trwałego wzrostu gospodarczego. Zanalizowano wewnętrzne i międzynarodowe uwarunkowania funkcjonowania gospodarki obronnej, a także formułowanie i realizowanie polityki gospodarczo-obronnej Polski po roku 1990 i trudności w jej kształtowaniu i realizacji.
Uwzględniono kontekst wynikający ze zmian w kreowaniu bezpieczeństwa i sposobów jego optymalizowania. Omówiono rolę administracji rządowej i innych podmiotów formułujących i realizujących politykę gospodarczo-obronną w naszym kraju, ze szczególnym uwzględnieniem koordynującej funkcji i miejsca Ministerstwa Obrony Narodowej.
Ważną częścią rozważań zawartych w monografii jest przedstawienie prawnych uwarunkowań funkcjonowania gospodarki obronnej i jej podmiotów oraz regulacji prawnych wspomagających pozyskiwanie sprzętu wojskowego i świadczenie usług dla polskich sił zbrojnych.
Analizie poddano także formalno-prawne aspekty pozyskiwania środków pieniężnych na obronność w oparciu o zasoby własne i środki międzynarodowe
