Celem serii EUROPEJSCY KLASYCY SZTUKI PRZEKŁADU OD XIV DO XIX WIEKU jest przedstawienie w realnie jak najpełniejszej wersji najwybitniejszych i najważniejszych tekstów zaliczających się do refleksji nad sztuką przekładu.
Znajdują się wśród nich nieraz dziś nieznane i niesłusznie zapomniane dzieła europejskich tłumaczy oraz uczonych badających specyfikę tej skomplikowanej i arcyważnej sztuki. Aleksander Fraser Tytler należy do grona tych uczonych, których nieprzerwanie się cytuje, lecz rzadko się czyta kompletnie.
Mimo dość odległej dla nas daty ukazania się dzieła Esej o zasadach sztuki przekład owczej (Esej on the Principles of Translation) – pierwsze wydanie w 1791 t. – większość poruszonych w nim zagadnień pozostaje nadal aktualna.
Tytler omawia m.in. Kwestię przekładalności idiomów i gier słownych, zachowania – a raczej odtworzenia – wieloznaczności oryginału, zakres swobody tłumaczenia. Do dziś żywa pozostaje słynna Tytlerowska definicja korzystnego przekładu, przytaczana poprzez niemal wszystkich współczesnych badaczy zajmujących się translatoryką.
Całość Eseju… odznacza się pasją i zaangażowaniem, które były typowe dla większości rozpraw z epoki przedakademickiej.