Analizując problem bezpieczeństwa w wielorakim ujęciu, stwierdzić można, iż w demokratycznych krajach współczesnego świata jego zagwarantowanie jest podstawowym prawem wszystkich obywateli, a zarazem stanowi jedno z głównych zadań administracji publicznej.
Tak także jest w sytuacji naszego państwa, które na podstawie art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Zapewnia wolności, prawa i bezpieczeństwo obywateli.1 Skoro zapis taki znajduje się w ustawie zasadniczej, trudno jest zakwestionować ważność roli, jaką odgrywa bezpieczeństwo dla człowieka, a także całego narodu.
Myśl ta stanowić może kolejny, wśród wielu występujących w literaturze naukowej, argument, iż poczucie bezpieczeństwa, a także jego rzeczywiste istnienie, stanowi podstawę do funkcjonowania i bazę do rozwoju jednocześnie jednostki, jak i całego społeczeństwa.
Współczesne „społeczeństwo ryzyka" żyje w rzeczywistości dynamicznej, złożonej, czasem nieprzewidywalnej i niepewnej, ukształtowanej przez globalizację, postęp technologiczny, procesy demograficzne oraz zmiany zachodzące w środowisku naturalnym.
W rzeczywistości tej możemy posiadać do czynienia z wieloma zagrożeniami, dotykającymi rozmaite grupy społeczne i środowiska, takimi jak: konflikty na tle etnicznym lub religijnym oraz antagonizmy związane z procesami migracyjnymi, konflikty społeczne spowodowane typowo czynnikami ekonomicznymi, załamanie się systemu ubezpieczeń społecznych będące m.in.
wynikiem procesów demograficznych, przestępczość zorganizowana, awarie przemysłowe, katastrofy transportowe czy naturalne. Rolę i zadania administracji rządowej, a także administracji samorządu terytorialnego w zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli Rzeczypospolitej Polskiej regulują szczegółowo akty prawne, a w nich ustawa z dnia 21 listopada 1967 r.
o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej,2 ustawa z dnia 8 marca 1990 r. O samorządzie gminnym,3 ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. O samorządzie powiatowym,4 ustawa z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa,5 ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r.
o zarządzaniu kryzysowym6, a także adekwatne akty wykonawcze. Wymienione dokumenty nie wyczerpują jednak wszelkich przepisów zawartych w ustawodawstwie polskim, określających obowiązki państwa polskiego w zapewnieniu bezpieczeństwa.
Zadania, o których mowa, realizowane są w zakresie utrzymania porządku publicznego oraz ochrony przed zagrożeniami występującymi w wielu sferach życia społecznego, między innymi zdrowotnej, kulturowej, etnicznej, ekologicznej i gospodarczej.
Należy zwrócić w tym miejscu uwagę na istotne znaczenie treści przepisów prawnych, stanowiących podstawę do realizowania zadań poprzez władze rządowe i samorząd terytorialny w zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli.
