Każdy człowiek uczestniczy w wielu różnych formach życia społecznego. Początkowo dziecko obraca się w kręgu swych rodziców i rodzeństwa, a także bliższej i dalszej rodziny, poznaje zwyczaje panujące w rodzinie, uczy się zasad nowoczesnania i zachowania w danej sytuacji; poprzez obserwacje zachowań swych bliskich ekspresowo uświadamia sobie co mu wolno, czego nie wolno, początkuje rozumieć system kar i nagród.
Dziecko wie, że by być dobrze postrzeganym wśród rodziny, musi się zachowywać w odpowiedni sposób, tym samym poznaje reguły postępowania w grupie społecznej, jaką jest jego rodzina. Następnie większość dzieci mieści znajomości z rówieśnikami (przedszkole, sąsiedzi, zabawy w piaskownicy, itp.), w wyniku wspólnych zabaw uczy się koleżeństwa, dzielenia zabawkami, uczestniczy w wymyślaniu nowych zabaw.
Tutaj panują nieco inne reguły niżeli w rodzinie. Nie wystarczy się poprawnie zachowywać, by być akceptowanym i uwielbianym przez grupę. Tutaj ważne są pomysły, liczy się też, jakie zabawki dziecko posiada i czy ochoczo przeznaczy ulubioną zabawkę do wspólnej zabawy z innymi dziećmi, liczy się umiejętność budowania wyśmienitych zamków z piasku.
Jednak w takich sytuacjach dziecko ma wybór, może się bawić wspólnie z innymi, może pożyczać zabawki, lecz nie musi, może iść z mamą (rodzeństwem) do innej piaskownicy i bawić się z innymi dziećmi, które np.
lepsze zabawki. W dalszym etapie rozwoju następuje przynależność do kolejnych grup – klasa szkolna, grupa koleżeńska, kółka zainteresowań, grupa pracownicza, itp. Od najmłodszych lat jesteśmy więc członkami grup społecznych, czyli formacji, które składają się z pewnej liczby osób pozostających ze sobą wzajemnie (w danym okresie) w bardziej lub mniej określonych rolach i pozycjach, posiadających własny system wartości i norm regulujących zachowanie poszczególnych członków w sprawach ważnych dla grupy.
Dokonujące się w ostatnich latach zmiany, wywołane gwałtownym rozwojem technologii informatycznych, a istotnie Internetu, wyznaczają nowe standardy komunikowania się pomiędzy ludźmi. Za pośrednictwem Internetu, ludzie z dowolnego miejsca na świecie, wywodzący się z różnorodnych nacji i kultur, mogą się ze sobą komunikować, pracować, robić zakupy, uczyć się, czy prowadzić badania naukowe.
Rewolucja komunikacyjna oraz postępująca globalizacja, prowadzą do zachodzenia na siebie różnorodnych form i faz cywilizacyjnych oraz wzrostu powiązań międzyludzkich. Procesowi globalizacji podlegają także przedsiębiorstwa, które odchodzą od klasycznych struktur organizacyjnych, wytwarzając rozproszone po całym świecie struktury sieciowe i zatrudniając wielokulturowe zespoły pracownicze.
Coraz większego znaczenia nabiera więc pojęcie edukacji międzykulturowej, której celem jest przekraczanie granic własnej kultury i kształtowanie świadomości równorzędności wszystkich kultur.
