Pierwsza na polskim ryku publikacja w której autor analizuje funkcjonowanie globalnej nauki przedstawiając: skrajne nierówności jednostkowych osiągnięć naukowych i niesprawiedliwy rozkład produkcji wiedzy, silne związki między dochodami naukowców i umiędzynarodowieniem nauki a sprawnością badawczą, rosnące znaczenie międzynarodowych publikacji w krajowych systemach nauki, różnicującą rolę badań w systemach szkolnictwa wyższego, a także rolę różnic pomiędzy mężczyznami i kobietami naukowcami w zróżnicowanych rozmiarach kariery akademickiej.
Wskazuje jeszcze na podstawową rolę prawidłowo przemyślanych fundamentów reform szkolnictwa wyższego we wspieraniu funkcjonowania polskich naukowców w światowym obiegu idei i innowacji. Prezentuje też, że do absorpcji globalnej wiedzy potrzebni są naukowcy – tylko oni są w stanie produkować globalną wiedzę i zarazem dokonywać jej przekładu na krajowe zapotrzebowania.
Globalizacja nauki stawia w centrum uwagi globalnego naukowca i jego indywidualne wybory zawodowe, takie jak sieci współpracy czy intensywność prowadzonych badań, pracującego na przecięciu nauki globalnej i krajowej.
Globalizacja nauki promuje wydajnych uczestników globalnej konwersacji naukowej, funkcjonujących obok konwencjonalnych naukowców lokalnych. Ponadto dzisiejsze wzorce publikacyjne silnie stratyfikują naukowców – pewne kanały publikacyjne liczą się radykalnie bardziej w karierze zawodowej naukowca niż inne; a niektóre kanały nie liczą się w niej wcale.
Książka posługuje się nad wyraz rozbudowanym materiałem empirycznym, poddając szczegółowej analizie dziesiątki tysięcy naukowców i setki tysięcy publikacji.
