Podobnie jak w przypadku „Skradzionego ciała”, „Niedoświadczony duch” (być może najistotniej znana opowieść o duchach Wellsa po „Czerwonym pokoju” - nie bez powodu, ponieważ jest to arcydzieło fikcji spekulacyjnej) ma na celu ostrzeżenie przed antropocentryczn ą pych ą. Ludzie zanurzają się w morzach, docierają do nieba, nurzają się w ziemi, przeczesują lasy i przedzierają się przez śnieg i, chętni i pewni perspektyw odkrycia. S ięgają t akże do niematerialnego eteru, by skomunikować się mieszkańc ami świata duchowego. Ta (początkowo) komiczna opowieść opowiada o takim człowieku, który nie obawia się świata duchów, jest upartym materialistą, lecz tylko tak długo, jak nie zaczął rozmawiać z widmem. Lecz zamiast szoku, przerażenia czy strachu budzi się w nim ciekawość. Autor ukazuje życie po śmierci jako miejsce, w którym przebywają dusze. Ze względu na sposób, w jaki autor to opisuje, może się zdawać, że nic nie robią, nie śpią ani nie jedzą, a ich istnienie jest bezcelowe. Jedyne, co robią, to straszą. Lecz czy tak jest naprawdę?... Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.
