Czym jest to, co ci Najbliższe w życiu? Co sprawia, że czasem tak trudno je dojrzeć, dotknąć i zrozumieć, choć jest w twoim sercu i w każdym uśmiechu bliskiej ci osoby? I gdzie jeszcze skrywa się to, co w istocie Najbliższe właśnie tobie?
Najbliższe jest głównie niezauważalne. Jest w spojrzeniu, ale trudno je dojrzeć, ponieważ jest również samym patrzeniem. Najbliższe jest trudno słyszalne. Jest w słuchu, lecz trudno je usłyszeć, ponieważ jest również samym słyszeniem. I dotknąć je niezmiernie trudno. Pomyśleć? tak samo skomplikowano, gdyż jest samym myśleniem. „No więc, gdzie to jest i co to jest to Najbliższe?" Najbliższym jesteś za każdym razem ty sam, najbliższe jest najmocniej Tobą. Ty jesteś swoim życiem. Po prostu. I te opowiadania są po prostu opisem życia. Mojego? Twojego? Opisem trudnym, bo za każdym razem nieaktualnym, „pośmiertnym", spóźnionym i nie na czasie. Bo potrzeba innego czasu, niezbędne jest pomiędzy...
Są tutaj także teksty o miłości. Nic w tym wyjątkowego, wszak miłość jest wszędzie. I jest tak blisko! Może dlatego wydaje się, jakby jej nie było... Tak byłoby może łatwiej i wygodniej. Lecz miłość jest, a ci, którzy twierdzą inaczej, nie mówią prawdy. Może za szczególnie umarli? Są to także teksty o umieraniu. W takim samym stopniu są to teksty o umieraniu jak o życiu. Co nie obumrze, nie wyda przecież plonu. To stara prawda. Ledwie znana, dlatego też najbliższa.
Przed tobą wykwintne i skrupulatnie skomponowane, poetyckie opowiadania o przemianach, dorastaniu, utracie, metaforycznym spojrzeniu na otaczającą nas rzeczywistość.
