Początek XX wieku to czas sporych zmian dla powracającego do Krakowa Romana Turskiego. Dawniej znany w środowisku literat, obecnie majętny biznesmen z wielkimi planami, którego decyzja o powrocie jest szeroko komentowana i wyczekiwana poprzez krakowskie środowisko artystyczne.
Szczególnym zainteresowaniem wykazuje się Helena Hazarapelianowa; femme fatale i łamaczka serc, otoczona wianuszkiem adoratorów, do których niegdyś należał sam Roman... Laus Feminae to dwuczęściowa powieść (z uwagi na śmierć autora nigdy nie stała się trylogią, choć taki był zamysł) wykorzystująca wzorce zakorzenione w literaturze Młodej Polski (motyw femme fatale, środowiska arystyczno-intelektualne, a także motywy natury).
Żuławski ukazuje się jako pisarz, ale i wielbiciej ówczesnej myśli filozoficznej, odwołując się do m.in. Weiningera czy Nietzchego.
