Praca wpisuje się w najkorzystniejszy trend tradycji kontekstualnych badań empirycznych języka dziecka z pogranicza językoznawstwa i psychologii rozwojowej, wyszczególniony m.in. Poprzez nazwiska J.B. De Courtenaya, S.
Szumana, G.W. Shugar, M. Smoczyńskiej, M. Przetacznikowej, L. Kaczmarka, M. Kielar-Turskiej i in.; dodajmy – badań poszerzonych jednak o prekursorską propozycję kognitywnej metodologii opisu. […] Książka odznacza się przemyślaną konstrukcją podporządkowana kognitywnej oraz psycholingwistycznej metodologii, skoncentrowaną na problemie organizowania i wyrażania w języku wiedzy o emocjach podstawowych (takich jak radość, smutek, złość, strach, wstręt, wstyd, ciekawość) i niektórych emocjach pochodnych (zachwyt, tęsknota i zdziwienie) poprzez dzieci pozostające na rozmaitych etapach rozwoju poznawczego.
(Z recenzji prof. Dr. Hab. Jana Ożdżyńskiego)
