Diagnoza interdyscyplinarna

Diagnoza interdyscyplinarna rozumiana jako proces stanowi szereg fachowych i wielospecjalistycznych zamierzonych i ustrukturyzowanych czynności, których podstawowym celem powinna być identyfikacja zdolności poznawczych, a także określenie możliwości rozwojowych, a także wskazanie przyczyn zachowań odbiegających od normy i utrudniających jednostce funkcjonowanie w przestrzeni edukacyjnej i społecznej. Natomiast diagnoza interdyscyplinarna, która jest rezultatem końcowym (wynikiem) tego cyklu, powinna posiadać na uwadze szerokie poznanie jednostki, osadzone wielokontekstowo i ujmowane z zróżnicowanych perspektyw, i uwzględniać analizę skategoryzowanych informacji, będąc warunkiem potrzebnym najlepszego i optymalnego użycia potencjału, a także ilorazu rozwojowego jednostki. W tym ujęciu diagnoza interdyscyplinarna jest punktem odniesienia dla działań modyfikacyjnych, edukacyjnych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych. Monografia jest skierowana do szerokiego grona Czytelników związanych ze środowiskiem naukowo-badawczym i praktyką pedagogiczną: nauczycieli i specjalistów zajmujących się szeroko pojętą terapią, a także rodziców i studentów pedagogiki zainteresowanych problematyką diagnozy interdyscyplinarnej. Należy wyeksponujeć, że opracowanie może być podstawą do dalszych analiz i naukowo-poręcznych poszukiwań skierowanych na wskazanie rozwiązań odnoszących się do profesjonalno-systemowego wsparcia dziecka z problemami rozwojowo-funkcjonalnymi.