Autor przedstawił ewolucję poglądów na temat racjonalności w polskiej teorii ekonomii od drugiej połowy XVIII w. Do ostatniej dekady wieku XX. Ponieważ klasyczne ujęcie racjonalności, wg autora, nie odpowiada wyzwaniom współczesnej gospodarki, zaproponował nową koncepcję, w której uwzględnił kwestie zaspokojenia potrzeb podstawowych, pełnego zatrudnienia, równowagi naturalnej, liberalizacji handlu światowego, redukcji wydatków zbrojeniowych, zmiany struktury konsumpcji, a także zmiany hierarchii wartości z posiadać na być.
Rozważania autora mają charakter interdyscyplinarny, przemyślenia ekonomiczne przeplatają się z dociekaniami podejmowanymi przez filozofów, prakseologów, ekologów i psychologów. Takie ujęcie pozwala lepiej zrozumieć złożoność koncepcji racjonalności, a jej wdrożenie mogłoby poprawić stan gospodarowania człowieka.
