Reformy systemów szkolnictwa wyższego w Polsce i innych krajach zmieniają logikę funkcjonowania instytucji akademickich. Można wyodrębnić trzy filary tych zmian, upodabniających w powszechnym odczuciu uniwersytety do korporacji.
Są to: profesjonalizacja procesów zarządzania uczelniami, rosnące znaczenie trzeciej misji uniwersytetu i menedżerskie struktury władzy. W monografii podjęta została próba konfrontacji struktur zarządzania i nadzoru nad korporacjami, używanych od wielu lat w świecie biznesu i sprawdzonych w praktyce, z nowymi rozwiązaniami wprowadzanymi do akademickiego środowiska instytucjonalnego.
Wielowątkowe rozważania stały się podstawą do sformułowania konkluzji,realna jest koegzystencja dwóch pozornie sprzecznych idei kryjących się pod pojęciami,,uniwersytetu Humboldta" i,,uniwersytetu korporacyjnego" - jeżeli zastosować złagodzoną wersję menedżeryzmu, w jej zhumanizowanej, neokolegialnej formie.
Taki kierunek zmian w instytucjach szkolnictwa wyższego wymaga zredefiniowania struktur władzy i metod zarządzania uniwersytetem, przy jednoczesnym utrzymaniu tradycyjnych norm i wartości akademickich.
Zreformowany uniwersytet powinien być organizacją, która będzie skuteczna i produktywna,równocześnie utrzyma równowagę pomiędzy odpowiedzialnością kierownictwa a współuczestnictwem akademickim. Uniwersytet, zachowując walor,,racjonalności instytucjonalnej", pozostanie dla tych na zewnątrz i dla tych we wnętrzu legitymizowaną wersją instytucji akademickiej.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
