Jen Gunter bywa nazywana naczelną ginekolożką internetu i jedną z najgorętszych rzeczniczek żeńskiego zdrowia. W swojej książce gruntownie, wyczerpująco i wprost opisuje rzeczy, na których zna się najlepiej.
Rozwiewa mity i podaje fakty poparte najnowszymi badaniami na temat damskiej anatomii, zdrowia i seksualności. Czy jedzenie cukru powoduje grzybicę? Czy włosy łonowe są konieczne? Czy należy w specjalny sposób dbać o pochwę i srom? Jaka jest prawda o szczepieniach przeciwko HPV? W czasach, gdy króluje klikalność, pseudonauka i rekomendacje influencerów, łatwo stracić orientację.
Porady z internetu, sugestie życzliwych znajomych i niedoinformowanych partnerów czy nawet zalecenia przedstawicieli świata medycznego potrafią się wykluczać. Jak oddzielić mity od prawdy? Doktor Gunter przychodzi z odsieczą.
Rozprawia się z przesądami i przynosi rzetelną wiedzę. A do tego potrafi barwnie opowiadać: od anatomii przez skutki uboczne antybiotykoterapii po korzyści z przyjmowania probiotyków. Omawia najnowsze trendy i mówi, jak jest naprawdę: z florą bakteryjną pochwy, higieną intymną, hormonami, komórkami macierzystymi, zmianami w czasie ciąży i menopauzy i diagnozowaniem chorób.
A także daje kobietom moc, gdy wyjawia, jaka jest prawdziwa potęga łechtaczki i o co chodzi z punktem G. Dr Jen Gunter jest ginekolożką położniczką z niemal trzydziestoletnim stażem i doświadczeniem w leczeniu schorzeń pochwy i sromu.
Zyskała sobie przydomek dyżurnej ginekolożki Twittera i oddanej rzeczniczki damskiego zdrowia. Pisze felietony dla „New York Timesa" (raz na miesiąc The Cycle i raz na tydzień You Asked) i artykuły naukowe.
Publikuje między innymi w „The New Republic", „Self" i takich serwisach jak „The Cut" czy „Chatelaine". Mieszka z dwoma synami w Kalifornii. Jen Gunter daje kobietom broń i tarczę. To jasno i przezroczyście napisane kompendium wspomina prawie o wszystkim na temat żeńskiego zdrowia.
Gunter z pewnością nie jest pierwszą bojowniczką o prawdę na temat kobiecej seksualności,dzisiaj jej głos jest najlepiej słyszalny. „The Globe and Mail"
