Praca dotyczy metodologii modelowania przydziału pojazdów do zadań w zagadnieniach transportowych z uwzględnieniem wyznaczania tras jazdy pojazdów, przy jednoczesnej minimalizacji liczby tych pojazdów oraz wyznaczoniu typów pojazdów realizujących zadania transportowe.
Przedstawiona metodologia modelowania przydziału pojazdów do zadań wraz z implementacją komputerową może stanowić narzędzie wspomagania decyzji w zakresie planowania tras jazdy pojazdów czy opracowywania harmonogramów pracy kierowców w przedsiębiorstwach transportowych.
Wymiernym konsekwencją pracy jest aplikacja komputerowa umożliwiająca optymalizację przydziału pojazdów do zadań dla najróżniejszych systemów transportowych. Przedstawiona w pracy metodologia zezwala na dostosowanie zasobów technologicznych do potrzeb obsługi transportowej podmiotów gospodarczych w zależności od sytuacji decyzyjnej.
Przedstawione w pracy modele matematyczne różnią się pomiędzy sobą z reguły celem wyrażonym funkcją kryterium i rodzajem realizowanych zadań. Zagadnienia przydziału w monografii zostały ukazane w ujęciu wielokryterialnym.
Opracowanie obejmuje osiem rozdziałów, z których trzy pierwsze stanowią krytyczną analizę stanu zagadnienia, kolejne dwa zawierają matematyczne sformułowanie problemu, następny rozdział prezentuje procedurę konstruowania algorytmu genetycznego wyznaczającego przydział pojazdów do zadań, a także opis aplikacji, a weryfikacja algorytmu oraz wnioski są ostatnimi rozdziałami niniejszej monografii.
