Analizowany w niniejszej monografii mem internetowy stanowi jeden z podstawowych, wręcz prototypowych tekstów kultury digitalnej określanej także jako cyfrowa (Krawczyk-Wasilewska 2016: 31) Wykazuje dużo wskazywanych poprzez Marylę Hopfinger cech: hybrydyzację, multimedialność i inne.
Każde z przywołanych wyżej określeń (kultura digitalna, telepiśmienność, elektroniczność, elektralność, wtórna oralność itp.) oraz przypisanych im definicji odkrywa przed badaczem i interpretatorem zjawisk z zakresu memosfery (Kamińska 2017) świeże propozycje metodologiczne i analityczne; nie opowiadając się zatem za żadnym z nich w sposób szczególny, proponuję analizę memu internetowego jako gatunku mowy i gatunku pamięci zbiorowej.
Mem internetowy poddany jest więc analizie tekstologicznej, genologicznej i pamięcioznawczej.
