W rozprawie scharakteryzowano związki powierzchniowo czynne jako ważną grupę związków chemicznych, omówiono ich zastosowanie i ogólnie wprowadzono w zagadnienie ich biodegradacji. Opisano aparaty biodegradacyjne statyczne – tlenowe i beztlenowe i przepływowe – wyposażone w komorę denitryfikacyjną i bez niej.
szczególnie dokładnie omówiono opracowane procedury analityczne dla surfaktantów niejonowych z grupy oksyetylatów, przydatne do ich oznaczania nie tylko w warunkach modelowych,też z przeznaczeniem do prowadzenia monitoringu tych związków w wodach powierzchniowych oraz określania wydajności funkcjonowania oczyszczalni ścieków pod względem usuwania tej grupy skażeń i produktów ich biodegradacji.
wykorzystanie progresywnych technik instrumentalnych, jak HPLC czy spektrometria mas, pozwoliło na identyfikację szeregu produktów biodegradacji surfaktantów: krótkołańcuchowych oksyetylenowanych alkilofenoli, karboksylowanych pochodnych oksyetylenowanego tertoktylofenolu, kwasów glikolowych czy poli(glikoli etylenowych).
pozwala na to udoskonalone poznanie złożonych mechanizmów biodegradacji surfaktantów.
