siążka Mit ortodoksji. Teorie SM a wyjaśnienia polityki międzynarodowej Bliskiego Wschodu to szczegółowe opracowanie analizujące literaturę dotyczącą polityki międzynarodowej Bliskiego Wschodu w kontekście czterech głównych tradycji teoretycznych stosunków międzynarodowych: realizmu, liberalizmu, marksizmu, a także konstruktywizmu.
Autor bada, jak najróżniejsze szkoły myślenia teoretycznego przyczyniają się do wyjaśniania politycznych wydarzeń w tym niestabilnym regionie i ocenia ich przydatność w zrozumieniu skomplikowanych realiów politycznych Bliskiego Wschodu.
Badania opierają się na założeniu, że interpretacje polityki międzynarodowej Bliskiego Wschodu są silnie związane z teoretycznymi ramami poszczególnych tradycji. Autor przeprowadza dogłębną analizę literatury, w tym książek, artykułów i rozdziałów, żeby wykazać, w jaki sposób teorie te wpływają na rozumienie bieżących wydarzeń.
Szczególny nacisk położono na porównanie najróżniejszych podejść teoretycznych w ramach tych tradycji. Każdy z głównych rozdziałów pracy poświęcony jest jednej z czterech tradycji teoretycznych, omawiając kluczowe pojęcia i ich znaczenie w kontekście polityki Bliskiego Wschodu.
Na przykład tradycja realistyczna analizuje kwestie takie jak dylemat bezpieczeństwa i tworzenie sojuszy, które są centralne w realistycznych interpretacjach polityki. W przypadku liberalizmu, autor koncentruje się na ekonomicznych aspektach polityki oraz bezpieczeństwie reżimów, natomiast marksistowska perspektywa przybliża takie pojęcia jak teoria zależności oraz nierówny rozwój.
Z kolei konstruktywizm zwraca uwagę na rolę idei, norm społecznych i tożsamości w kształtowaniu polityki międzynarodowej. Piotr Baranowski, korzystając z szerokiego zasobu literatury, formułuje wnioski dotyczące zmienności i rozwoju teorii w kontekście badania polityki Bliskiego Wschodu.
Wskazuje, że współczesne interpretacje polityki międzynarodowej w tym regionie coraz częściej łączą rozmaite podejścia teoretyczne, co prowadzi do bardziej wszechstronnych analiz, lepiej odpowiadających złożonym realiom regionu.
Autor argumentuje,konwencjonalne podziały teoretyczne tracą na znaczeniu, a hybrydowe podejścia stają się dominującą formą analizy. Monografia Mit ortodoksji to nie tylko przegląd istniejącej literatury, lecz także próba stworzenia nowego, zintegrowanego podejścia teoretycznego do stosunków międzynarodowych, które mogłoby lepiej wyjaśnić dynamikę polityczną Bliskiego Wschodu.
Jest to wartościowe źródło dla badaczy, studentów, a także osób zainteresowanych jednocześnie teorią stosunków międzynarodowych, jak i praktyką polityczną w tym regionie.